Domiąża to wyjątkowy fragment koryta Odry, który znajduje się w Dolinie Dolnej Odry, w obrębie miasta Police. Obejmuje on odcinek rzeki, który rozciąga się od wyspy Mnisi Ostrów, będącej granicą między Szczecinem a Policami, aż do początku wyspy Długi Ostrów.
W tym miejscu rzeka dzieli się na dwa nurty: Wąski Nurt, zwany także Kanałem Polickim, oraz Szeroki Nurt. Domiąża stanowi morskie wody wewnętrzne, co czyni ją istotnym punktem w kontekście żeglugi i transportu wodnego. Ponadto, jest częścią obszaru administracyjnego portu morskiego Police, co jeszcze bardziej podkreśla jej znaczenie w regionalnym układzie hydrograficznym i gospodarczym.
Przebieg
Do Domiąży uchodzą wody z Odry, które dostają się tutaj po połączeniu Kanału Skolwińskiego, głównego biegu Odry oraz innych cieków wodnych, takich jak Babiny i Iński Nurt. Domiąża rozpoczyna się za wyspą Rybi Ostrów, przy ujściu Iny, na granicy administracyjnej Szczecina i Polic. W tym miejscu Odra rozdziela się na dwa koryta: Domiążę, które jest wschodnim korytem oraz Wietlinę, stanowiącą koryto zachodnie, oddzielone wyspą Mnisi Ostrów. To właśnie tutaj przebiega granica pomiędzy portami morskimi: Szczecin a Police. Warto zaznaczyć, że do roku 1945 Domiąża miała swoje umowne początki przy Ińskim Nurcie.
Po oddzieleniu się od Wietliny, w obrębie Domiąży znajdujemy małą wyspę Kopina, a na wschodnim brzegu do Domiąży uchodzi Kanał Brzeziński. Następnie, po minięciu Mnisiego Ostrowa, Domiąża łączy się z Wietliną od lewej, zachodniej strony. Kontynuując dalej w dół odcinka, po lewej stronie napotykamy wyspę Skolwiński Ostrów, z której uchodzą wody Cieśnicy. Przy tej samej wysokości, ale po prawej stronie, do Odry wpada Szczucznik. Po tej sekwencji koryto rzeki ulega zwężeniu, a na lewym brzegu znajdujemy Nabrzeże Mijanka portu morskiego Police.
Zaraz za tym nabrzeżem, rzeka łączy się z wodami Polickiego Nurtu. Na lewym brzegu znajdują się również stacja nautyczna oraz Nabrzeże Produktu. Pomiędzy stawą świetlną, umiejscowioną na prawym (wschodnim) brzegu, kończy się odcinek Domiąży. Wody Odry rozdzielają się w tym miejscu na zachodni Wąski Nurt (Kanał Policki) oraz Szeroki Nurt, oddzielone wyspą Długi Ostrów.
Zagospodarowanie
Rzeka Domiąża, zgodnie z przepisami dotyczącymi prawa morza, w pełni przynależy do akwenów polskich morskich wód wewnętrznych. Na jej trasie znajduje się tor wodny Świnoujście–Szczecin, co stanowi istotny element lokalnej infrastruktury wodnej. Z kolei wody Domiąży są w granicach administracyjnych portu morskiego Police, co dodatkowo podkreśla znaczenie tego obszaru dla morskiego transportu.
Na wschodnim brzegu rzeki wyznaczono granicę między miastem Police a gminą Goleniów, dlatego Domiąża w całości pozostaje w granicach urbanistycznych Polic. W pobliżu, na wschód od Domiąży, znajduje się wieś Święta. Nad zachodnim brzegiem rzeki, na Polickich Łąkach, znajdowały się nieistniejące już osiedla, jak Bardo, Czapliniec oraz Szaniec.
W planach znajduje się budowa stałej przeprawy, która może przyjąć formę tunelu lub mostu, łączącej Police ze Świętą. Ta konstrukcja ma się wpisać w zachodnie obejście Szczecina, a także połączyć Police oraz północną część powiatu polickiego z miejscowością Lubieszyn oraz lewobrzeżną częścią Szczecina, co umożliwi wygodny dostęp do węzłów komunikacyjnych w Goleniowie.
Nad wschodnim wybrzeżem Domiąży zorganizowany został także szlak kajakowy „Meandry Iny”, który prowadzi Iną z rejonu Bącznika do historycznego Inoujścia, a następnie kontynuuje trasę Odrą i jeziorem Dąbie, aż do ośrodka żeglarskiego w Lubczynie.
Przyroda
W okolicy Domiąży znajdziemy unikalne siedliska, które zostały poddane szczególnej ochronie. Ochrona ta ma na celu zachowanie różnorodności biologicznej i stworzenie komfortowych warunków dla lokalnej fauny oraz flory. W ramach tej inicjatywy został utworzony obszar „Ujście Odry i Zalew Szczeciński”, który jest częścią sieci Natura 2000, co podkreśla znaczenie tego terenu w kontekście ochrony przyrody.
Historia
Przed rokiem 1945, we wszelkich dokumentach oraz w codziennym użyciu, funkcjonowała niemiecka nazwa Damanscher Strom. Zmiana ta nastąpiła w 1949 roku, kiedy to przyjęto oficjalnie polską nazwę Domiąża.
Przypisy
- a b c Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 01.01.2024 r.
- Police - Stare Miasto N-33-90-A-c-2 / oprac. topogr. 2000 r. PG-K PLAND s.c., Warszawa ; oprac. kartogr. 2001 r. wg znaków umownych 1999 r. PG-K PLAND s.c., Warszawa. Warszawa : Główny Geodeta Kraju, 2001. ISBN 83-239-1749-3
- Kamieniska N-33-90-A-d-3 / oprac. topogr. 2001 r. Geo-Top Sp. z o.o., Poznań ; oprac. kartogr. 2002 r. wg znaków umownych 1999 r. Geo-Top Sp. z o.o., Poznań. Warszawa : Główny Geodeta Kraju, 2002. ISBN 83-239-3268-9
- a b Arkusz 2453 Pölitz. W: Topografische Karten (Meßtischblatt) 1:25 000. Reichsamt für Landesaufnahme, 1938.
- Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 4)
Pozostałe obiekty w kategorii "Rzeki i kanały wodne":
Grzybnica (dopływ Łarpi) | Jasienica (dopływ Gunicy) | Policki Nurt | Szeroki Nurt | Przęsocińska Struga | Łarpia | SiedliczkaOceń: Domiąża