KP Chemik Police to polski klub piłkarski, który ma swoją siedzibę w malowniczej miejscowości Policach. Klub ten został założony w roku 1968 i od tego czasu zyskał znaczną popularność w regionie.
Od momentu swojego powstania, KP Chemik Police angażuje się w rozwój lokalnego sportu, kładąc duży nacisk na promowanie piłki nożnej wśród młodzieży.
Stadion
Stadion Miejski w Policach, dostępny pod linkiem Stadion Miejski w Policach, charakteryzuje się pojemnością sięgającą 3200 osób. Co istotne, w jego obrębie znajduje się 1500 miejsc siedzących oraz 1700 miejsc stojących.
Warto również zauważyć, że stadion nie jest wyposażony w oświetlenie, co może ograniczać jego funkcjonalność w godzinach wieczornych. Jednakże, dostępność krytej trybuny daje możliwość obserwowania wydarzeń sportowych w komfortowych warunkach.
Wymiary obiektu to 110 metrów na 74,52 metra, co spełnia standardy wymagane do organizacji różnych wydarzeń. Dodatkowo, w bezpośrednim sąsiedztwie boiska znajduje się orlik, który zapewnia dodatkowe miejsce dla miłośników sportu.
Kadra
W sezonie 2013/2014 zespół KP Chemik Police zaprezentował silną kadrę, która była kluczowa w rywalizacji na boiskach piłkarskich.
| Lp. | Pozycja | Zawodnik |
|---|---|---|
| 12 | Bramkarz | Przemysław Sztolcman |
| 1 | Bramkarz | Piotr Rusek |
| 34 | Bramkarz | Piotr Kotlarczyk |
| 8 | Obrońca | Kamil Bieniek |
| 15 | Obrońca | Michał Janicki |
| 3 | Obrońca | Mateusz Nawrolski |
| 16 | Obrońca | Marek Hajdukiewicz |
| 5 | Obrońca | Dawid Bidny |
| 2 | Obrońca | Błażej Szczupaczyński |
| 4 | Obrońca | Paweł Bącler |
| 3 | Obrońca | Paweł Szewczykowski |
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 13 | Pomocnik PO 3 | Mateusz Pakosz |
| 14 | Pomocnik PO 3 | Michał Maśniak |
| 7 | Pomocnik PO 3 | Bartosz Gołębiowski |
| 18 | Pomocnik PO 3 | Patryk Skowron |
| 9 | Pomocnik PO 3 | Rafał Krzyżanowski |
| 19 | Pomocnik PO 3 | Leis Wahidi |
| 6 | Pomocnik PO 3 | Paweł Krawiec |
| 15 | Pomocnik PO 3 | Robert Zwoliński |
| 17 | Pomocnik PO 3 | Łukasz Cyruk |
| 11 | Napastnik NA 4 | Adrian Chodorowski |
| 10 | Napastnik NA 4 | Krzysztof Filipowicz |
Historia
Historia Klubu Sportowego „Chemik” w Policach sięga roku 1967, kiedy to opierał się na strukturach Klubu Sportowego Promień, należącego do federacji sportowej Start. Wówczas zarząd klubu, skupiającego wokół siebie głównie pracowników Zakładów Chemicznych Police, zgłosił akces do Okręgowego Związku Zawodowego Chemików, by w marcu 1968 roku uzyskać oficjalną rejestrację jako członek federacji Chemik. W powstaniu klubu wzięli udział m.in. Ireneusz Zdulski, Zygmunt Walkowiak, Zdzisław Franusz, Henryk Królak oraz Włodzimierz Brzeziński.
Pierwsze działania KS Chemik skoncentrowane były na organizacji czterech sekcji: podnoszenia ciężarów, piłki nożnej, żeglarskiej i szachowej. Mimo wielu trudności związanych z brakiem infrastruktury, klub szybko rozwijał się, stając się istotnym ośrodkiem sportowym. Ich ambicją było m.in. zakończenie budowy pawilonu sportowego na stadionie w Policach, co zrealizowano w końcówce 1971 roku.
Sekcja piłki nożnej
Od samego początku sekcja piłki nożnej stanowiła trzon działalności klubu. Pierwsi trenerzy, choć nieposiadający formalnych uprawnień, przyczynili się do dynamicznego rozwoju tej dyscypliny. Klub szkolił instruktorów piłkarskich, a trójka zawodników trafiła na kurs pomocników instruktora.
Sezon 1968/69
Wówczas drużyna zdobyła I miejsce w A-klasie i awansowała do klasy okręgowej. Wybitnymi zawodnikami byli bracia Ławiccy, Wosik i Sobczak, a skład zasilali m.in. Karnacz, Więcek, oraz Gacała. Sekcja zatrudniała na stałe trener I klasy oraz trzech instruktorów.
Sezon 1969/70
Sezon upłynął pod znakiem dużych sukcesów. Drużyna zajęła 3. miejsce ze stratą zaledwie trzech punktów do Czarnych Szczecin. Pierwszą rundę rozgrywek kończyła z czwartym miejscem, a szczególnie wyróżnił się M. Wiącek jako najskuteczniejszy strzelec.
Sezon 1970/71
Nadzieje na awans do II ligi osłabły z powodu odejścia trenera i kilku kluczowych zawodników. Na końcowym etapie Chemik znalazł się na przedostatnim miejscu tabeli. Klub dysponował czterema zespołami, w tym ekipą okręgową i rezerwową w klasie B.
Sezon 1971/72
Rotacje kadrowe wpłynęły na wyniki. Pojawił się nowy trener, Zygmunt Przybylski. Z dużym zaangażowaniem rozpoczęto przygotowania do rozgrywek, organizując obóz sportowy w Łomnicy Tatrzańskiej. Mimo to drużyna zajęła 12. miejsce w tabeli.
Sezon 1972/73
Przybyło młodych talentów, jednak drużyna zakończyła rozgrywki na 6. miejscu. Zespół wykazywał duże postępy zarówno w taktyce, jak i technice gry. Nowe nadzieje pokładano w młodych zawodnikach, takich jak Nęcki, Ciszak, czy Szymański.
Sezon 1973/74
Postępy były widoczne, juniorzy i trampkarze zajmowali wysokie miejsce w swoich kategoriach. Poprawiano umiejętności techniczne i taktyczne, a zespół zakończył sezon na 2. miejscu w lidze.
Sezon 1974/75
Zawodnicy Chemika kończą sezon na 4. miejscu, co nie spełniało przewidywań i oczekiwań zarządu oraz kibiców. Zmiany kadrowe, w tym zatrudnienie Ireneusza Sarzyńskiego jako nowego trenera, miały na celu poprawić formę drużyny.
Sezon 1975/76
Sezon przyniósł trudności, co widać po 7. miejscu w klasie okręgowej. Szeregi opuściło wielu zawodników, a po sezonie trener przeszedł na stanowisko koordynatora w Okręgowym Związku Piłki Nożnej.
Sezon 1976/77
Wyniki otrzymane przez drużynę pozwoliły zająć 4. miejsce. Mimo problemów związanych z sezonem zimowym, Chemik wykazywał konkurencyjność na boisku. Bardzo nieoczekiwanie przegrała w finale z Iną Goleniów zarówno spotkanie w Policach, jak i rewanż w rzutach karnych.
Sezon 1977/78
W sezonie nastąpiła znaczna rozbudowa sekcji piłkarskiej, objętej intensywnym planem rozwoju organizacyjno-szkoleniowym, prowadzącym do drugiego miejsca w klasie okręgowej.
Sezon 1978/79
Kolejny sezon to dalsze sukcesy, aczkolwiek klub zajął 2. miejsce za Błękitnymi Stargard. Młodsze pokolenie zawodników zdobyło I miejsce podczas Międzynarodowego Dnia Dziecka.
Sezon 1979/80
Efektywniej prowadzony sezon zakończył się sukcesem na pierwszym miejscu klasy okręgowej, a awans do III ligi zatrzymała reorganizacja rozgrywek. Niestety, drużyna Chemika musiała zagrać mecze barażowe.
Sezon 1980/81
Chemik zajął drugie miejsce za Flotą Świnoujście, celebrowano wówczas zakończenie kariery piłkarskiej przez Edmunda Wasiuna, wieloletniego kapitana drużyny.
Sezon 1981/82
Awans do III ligi stał się faktem. Chemik, pod kierunkiem Jerzego Jatczaka, triumfował nie tylko w ligowych rozgrywkach, ale także w Pucharze Kuriera Szczecińskiego.
Sezon 1982/83
Awans do II ligi wynikał z imponującej serii zwycięstw. Klub zakończył rozgrywki na pierwszym miejscu z przewagą nad rywalami. Sukces wzbogacono zdobyciem Pucharu Kuriera Szczecińskiego.
Sezon 1983/84
Chemik w II lidze uplasował się na 9. miejscu. Pomimo trudności związanych z absencją kluczowych zawodników, drużyna walczyła do ostatniej kolejki, aby utrzymać status ligowy.
Sezon 1984/85
Po emocjonującej walce w Pucharze Polski dopiero GKS Katowice okazało się nie do pokonania. W lidze Chemik zakończył na 15. miejscu i spadł do III ligi, mimo przejściowych sukcesów drużyna stanęła przed reorganizacją kadry trenerskiej.
Sezon 1985/86
W końcowej klasyfikacji, Chemik zajął 2. miejsce, ustępując Stilonowi Gorzów jednym punktem. Dobra postawa zawodników znalazła ujście w wysokiej skuteczności strzeleckiej.
Sezon 1986/87
Drugi raz z rzędu, Chemik kończy rozgrywki na drugim miejscu zaledwie ustępując Stali Stocznia Szczecin. Jacek Chyła, bramkarz zespołu, ustanowił rekord polski w czasie bez straty gola, co było wyróżniającym wydarzeniem sezonu.
Sezon 1987/88
Kolejny sezon przyniósł Chemikowi awans do II ligi po udanych występach w III lidze. Juniorzy również zdobyli Puchar Głosu Szczecińskiego, udowadniając skuteczność młodzieżowego zaplecza klubu.
Sezon 1988/89
Chemik, grając w II lidze, zakończył sezon na 12. miejscu. Problemy wynikające z reorganizacji rozgrywek zmusiły klub do obaw o ligowy awans. Klub zaistniał w Pucharze Głosu Szczecińskiego, co podtrzymało jego sportowy prestiż.
Sezon 1989/90
Przejście do III ligi, zajęcie 3. miejsca oznaczało nowy etap dla zespołu. Sezon ten przyniósł zakończenie kariery dla kilku czołowych zawodników, co wskazywało na potrzebę dalszej restrukturyzacji zespołu.
Sezon 1990/91
Zespół „Chemika” osiągnął pierwsze miejsce w III lidze, zapewniając awans do wyższych rozgrywek. Klub korzystał z doskonałej formy swoich piłkarzy, w tym wielu młodych zawodników, którzy wykazali się wysoką skutecznością.
Sezon 1991/92
Pod nazwą Polger Police, zespół zajął 14. pozycję. Polger wrócił do swojej historycznej tożsamości, jednocześnie kontynuując rozwój sekcji piłkarskiej.
Sezon 1992/93
Pod nazwą Polger Police, zespół zmagał się z różnymi wyzwaniami, ostatecznie zajmując przedostatnie miejsce w tabeli i spadając z II ligi, mimo wielu zmian na stanowiskach kierowniczych.
Sezon 1993/94
Chemik Police powrócił do swojej tradycyjnej nazwy, kończąc sezon na 6. miejscu. Zespół wygrał Puchar Kuriera Szczecińskiego, co podkreślało jego pozycję w polskim futbolu.
Sezon 1994/95
„Chemik” występujący jako Chemik Dobex-Heinz, zakończył sezon awansem do II ligi po wygranej w III lidze. Juniorzy Chemika zdobyli Puchar Głosu Szczecińskiego, pokonując zespoły z Pomorza, co wzmacniało potencjał młodzieżowej drużyny.
Sezon 1995/96
Chemik zakończył ten sezon w II lidze na 13. pozycji. Podstawowy cel: utrzymanie w lidze został osiągnięty mimo trudności i rywalizacji z silnymi przeciwnikami.
Sezon 1996/97
Zajęcie 10. miejsca na zakończenie sezonu w II lidze świadczyło o solidnej postawie drużyny. Zespół wzmocnili ukraińscy zawodnicy, co przyczyniło się do zwiększenia efektywności gry.
Sezon 1997/98
Sezon był pełen wyzwań, zespół zajął przedostatnie miejsce i spadł z II ligi. Klub borykał się z trudnymi momentami, co zmusiło do poszukiwań nowych, skuteczniejszych rozwiązań kadrowych i szkoleniowych.
Sezon 1998/99
Chemik w III lidze zajął 8. miejsce. Sezon był próbą odnalezienia równowagi przez drużynę po spadku z wyższej klasy rozgrywkowej, a dokonane poprawek poprawiły efektywność drużyny.
Sezon 1999/2000
Pod nazwą Pomerania Police, drużyna zakończyła rozgrywki na 2. miejscu w III lidze, docierając do ćwierćfinału Pucharu Polski, co było wielkim osiągnięciem dla zespołu i kibiców.
Sezon 2000/2001
Ostateczna 12. pozycja w III lidze wskazywała na potrzebę dalszych działań rozwojowych, aby utrzymać się w tej klasie rozgrywkowej i zdobywać stabilniejsze wyniki.
Sezon 2001/2002
Klub Piłkarski Police, pod nową nazwą zajął 6. miejsce na koniec sezonu. Drużyna pod kierunkiem trenera Jana Juchy kontynuowała walkę o powrót do wyższej ligi.
Sezon 2002/2003
Finansowe problemy klubu znalazły swoje odzwierciedlenie w wynikach, kończąc sezon na ostatnim miejscu i spadkiem do IV ligi. Chemik walczył z różnymi wyzwaniami, starając się utrzymać swoją piłkarską tradycję.
Sezon 2003/2004
Sezon zakończony na 8. pozycji końcowej w IV lidze. Kryzys finansowy zmusił klub do oszczędności i korzystania z młodych zawodników. Rywalizacja była trudna, lecz jednocześnie motywująca.
Sezon 2004/2005
Powrót na III ligowe boiska był znaczącym osiągnięciem, a sukces napastników dawał nadzieje na kolejne pozytywne sezony. Klub odnowił swój wizerunek i kontynuował rozwój drużyny.
Sezon 2005/2006
Zakończony sezon był pozytywną kontynuacją i ostatecznie zapewnił klubowi utrzymanie wśród III-ligowców. Nowe władze, na czele z Wojciechem Królakiem, stawiały na stabilny rozwój.
Sezon 2006/2007
Wycofanie z rozgrywek przez innych klubów pozwoliło KS „Chemik” uniknąć spadku, mimo ostatniego miejsca na koniec sezonu. Wyzwania były ogromne, ale klub szukał sposobów na poprawę wyników.
Sezon 2007/2008
Dzięki reformie ligi, drużyna zagrała w nowej II lidze. Klub powrócił do historycznej nazwy Klubu Piłkarskiego Chemik Police. Zmieniony system ligowy przyniósł świeże spojrzenie na rywalizację.
Lata 2008-2016
W latach 2008-2016 Chemik kontynuował swoją przygodę w niższych ligach. W wyniku różnych reorganizacji i problemów finansowych często zmieniał swoją pozycję. Kolejne lata przyniosły rywalizację w III lidze m.in. z Kotwicą Kołobrzeg oraz Odrą Opole.
Lata 2016-2022
Podjęto decyzję o rozpoczęciu rywalizacji na szczeblu okręgowym, gdzie drużyna osiągnęła wysokie lokaty. W latach 2018-2019 zespół awansował do III ligi, choć pandemia skróciła sezon. Spotkania przeciwko zespołom takim jak Gryf Wejherowo i rezerwom Błękitnych Stargard były istotną częścią tego okresu.
Przypisy
- Historia klubu – Oficjalny Serwis Klubu Piłkarskiego Police.
- Marek Pomykała. Stal międzynarodowa. „Tygodnik Sanocki”. Nr 28, s. 10, 14.07.1995 r.
Pozostałe obiekty w kategorii "Obiekty związane ze sportem":
Stadion Miejski w Policach | Hala sportowa im. Ignacego Łukasiewicza w Policach | Chemik PoliceOceń: KP Chemik Police